Historia Błękitu oczyma Mario Van Cool.

Mario Van Cool

Najważniesze wydarzenia gdy mało znany wojownik pojawia się w błękicie
i w jego życiu od II ery do obecnej w jego świadomości tak oto wygląda historia błękitu w wielkim skrócie.

Miłej lektury.

Pewnego dnia wyruszył ze swej rodzinnej osady Vida, która położona była na północ od Rivangoth na prawym brzegu rzeki Silva skromny młodzieniec. Uczynił to z przyzwolenia ojca przyłączając się do karawany która podążała w stronę stolicy Lotharis w celach handlowych.
Mario Van Cool bo tak jego imię brzmiało będąc już w Rivangoth w największym mieście Lotharis, stolicy która umiejscowiona jest nad „Złotą zatoką” . Onieśmielony i zagubiony w tym pełnym przepychu i bogactwa mieście, pełnym ludzi i innych ras. Wiele słyszał o tym jak potężne to jest miejsce oraz jak wiele ludności w nim mieszka, pracuje i szkoli się w wojowniczym fachu.

Rozdział pierwszy.
Początek – II era.
Mimo tego co w pierwszej chwili ujrzał miał cel, który zamierzał osiągnąć – stać się wojownikiem. W ratuszu głównej siedzibie władz – krainy i zarazem miasta został skierowany do dzielnicy w której swe siedziby mają trzy szkoły rycerskie.
Wstąpił do Błękitnej Szkoły Rycerskiej – tam zdobywał pierwsze szlify kunsztu walki, tam też poznał smak porażki i zwycięstwa w turniejach . W niej też ćwiczył z innymi uczniami błękitu im stawał się bardziej zawansowany w szkoleniu tym bardziej to on był trudniejszym wyzwaniem czy to podczas treningu lub turnieju.
Wiele wysiłku, potu i krwi kosztowały go kolejne walki – ale stawał się coraz bardziej mężny i silny.
W tym okresie dowiedział się historii szkoły jej głównych celach, dodatkowo zbiegły się z kształceniem w klasie paladyna – usposobienia dobra i prawa – szkołą zawsze podkreślała ta filozofie i dodatkowo braterski charakter.
W tym okresie szkołą dowodził mistrz Karion Askarriot którego zastępcą był Jesus Christ od nich dowiedział się także ze można przystąpić do organizacji zwanych gildiami, gdy już sami uznamy za stosowne opuszczenie murów szkoły.
U schyłku ery rozważał swoje odejście do jednej z Lothariańskich gildii – lecz ówczesny mistrz zaproponował mu objęcie posady zastępcy I oficera BłSR – w ten o to sposób zająłem miejsce Jesus’a Christ’a, który w opuścił mury szkoły.
Usłyszał w tej że erze o Wielkiej Błękitnej Gildii jednej z głównych sił Lotharis.
Gdy jego sukcesy na turnieju stały się coraz większe nastąpił okres kolejnej ery.

Rozdział drugi
Dalszy ciąg – III era
W tej że odsłonie życia wojowniczego także skierował swoje pierwsze kroki do Błękitnej Szkoły Rycerskiej gdzie szkolił się także w klasie paladyna – poznał smak kolejnych wzlotów i upadków. Za sprawą ówczesnych władz szkoły doszkolił się w historii początków Lotharis i Błękitnych organizacji er wcześniejszych.
Panowanie Drizzta który nie przerwanie pełnił funkcje mistrza I kadencji szkoły w erach poprzednich – z małym anonsem do pierwszej ery gdzie zajął miejsce mistrza z urzędu – Białego.
Podczas tej ery mocno związany z błękitem – mimo iż stał się twórca gildii, która była kontynuacją zaszczepionych ideałów ze szkoły.
Większość ówczesnych absolwentów wstąpiła do gildii która nie tyle był przedłużeniem szkoły ale nosiła jej znamiona, były to Demony Nocy – gildia o mrocznej duszy ale neutralna w stosunku do innych – pod swoje skrzydła przyjmowała absolwentów każdej ze szkól ale głownie BłSR.
Jeszcze będąc w szkole spotkał łowczynie a zarazem mistrzynie w tym czasie BłSR Valkyrie Dinn: lecz ona sama nie lubiła tego słowa wolała jak się mawiało o niej tropicielka.
Wywiązał się między Mario a Valkyria swoista przyjaźń, gdy już był mistrzem Legionów Rivangoth mimo obowiązków mistrza znajdował sporo czasu na przesiadywanie na długich rozmowach w karczmie BłSR „Pod zatrutym jabłkiem”, Samo przejście z siedziby swojej gildii do szkoły zajmowało kwadrans na pieszo, za zgodą burmistrza miasta siedziba Legionu znajdowała się w jednej z dzielnic Rivangoth..
Tak upływał czas III ery – gildia która stworzył przyjmował tylko absolwentów BłSR – należała do małych placówek ale o ugruntowanej pozycji – wyniesione ideały ze szkoły procentowały.
U schyłku ery wiele przemian w gildii ale cały czas nie rozerwalnie z błękitem.
Podczas trwania ery wywiązał się nie pisany sojusz między Legionem, a Zakonem Świtu – dla nie wtajemniczonych dodam że Zakon jako gildia dobra i prawa miała swoje korzenie w Turkusowej Szkole i to było jedyne odstępstwo od zasady błękitu.

IV era – praktycznie wszystko z mojego punktu widzenia.
Era wielu niespodzianek, ciągłych zwrotów w historii Lotharis
Wszystko przebiegało jak na początku każdej ery Szkoła – jedyna i słuszna – Błękitna lecz tu pierwsza z niespodzianek pewnego dnia Mario Van Cool staje się bezbarwny – jednak już wtedy powstają gildie lecz żadna z nich nie zyskuje w Jego oczach. Błąka się jakiś czas po Rivangoth – kolejna tym razem miła niespodzianka spotyka zmierzającą do Gaju Motyli Valkyrie Dinn, zarazem staje się twórczynią tego co za wyniesione ze szkoły gildie, która to wyniesione ze szkoły ideały przenosi na własne podwórko.
Kandydatura Mario jako członka Błękitnej Gildii została rozpatrzona bardzo szybko, więc mógł wyruszyć z karawaną przyszłych członków jak i budowniczych do Gaju gdzie nieopodal jeziora miała powstać siedziba twierdzy Błękitnej Gildii.
Wszyscy bratersko i w pocie czoła budowali gildiię. W swych pierwszych turniejach zawsze na w cieniu GWN, która to dominowała kolejne turnieje.
Wiele zakrętów nowej ery było widoczne w zachodzących zmianach w gildiach skupiających duża liczbę członków. GWN tworzy swoje przyczółki ale BG reaguje także na te posunięcie konkurencji odwiecznego rywala tworzy Akademię Błękitnej Gildii skupiającej w szeregach adeptów późniejszych członków BG. Dodam iż w okresie dominacji GWN nasza pozycja w turniejach tylko raz została zachwiana w jednym z turniejów spadliśmy na trzecią lokatę.
Kolejne upływające tygodnie nasze długo trwałe wyrzeczenie i strategia rozwoju która okazał dobrym rozwiązaniem zaczęła owocować dominacją to BG odnosi kolejne z rzędu zwycięstwa w turniejach, a ABG pnie się w górę staje się mocną placówką gdy GWN likwiduje kolejne swoje przyczółki.
Na przestrzeni dotychczasowej historii Błękitu pozycja naszych gildii jest mocna przetrwaliśmy nie jeden kryzys i mistrzowie ABG z racji ustalonych kroków zmieniali się kadencjami pierwszym był Mat vel Lupus, a bieżącym jest Klinga Honoru.
Pomiędzy tymi znamienitymi i zasłużonymi Braćmi statut mistrza ABG oglądało wielu m.in.:
Blady, Khhagrenaxx, Tashlara, Lagadon, Kebabo.
Wielu członków także przewinęło się w naszych szeregach obecny stan rzeczy trwa nadal, a karty historii błękitu tworzą się nadal. Wiele nowych odważny i szacownych wojowników posiada i będzie posiadać Błękit – Wojownicy których to co hołduje Nasza mała społeczność coś przyciąga i wielu zostaje tu na zawsze – Honor, Braterstwo i Dobro – ot czemu i ja tu się znalazłem oraz czemu tu jesteście Wy Siostry i Bracia.

Historia z pisana w wolnych chwilach pomiędzy turniejami, treningami i spoczywających na mnie obowiązkach – Znajdą się na pewno tu uchybienia i braki w ważnych wydarzeniach ale główne zdarzenia się tu znalazły wszak jestem tylko skromnym paladynem, a nie skrybą z talentem w piórze.
Z serdecznymi pozdrowieniami dla czytelników naszej biblioteki autor:
Mario Van Cool.