"Opowiadanko" dyslektyczki

Rathi

"Jerzy ma hart jak jego chart. Nawet chorzy są hoży i chyży, więc polują razem na jeżyki i jerzyki.
Na polanie stwierdził Jerz: "Wierz mi, z wież zwierz widoczny dobrze
jest, przecież wiesz. Wydaje mi się, że misie są w misie."
A tu traf, że wśród traw, żubry pasać się zaczęły. Bród jest w brud,
Jerz zaś czuł, że im z czół pot pod brody leci. Pies nie bies
i choć "chodź" powiedział pan, chart pozostał na polanie, bo po lanie
nie chciał lecieć. To nie wic, on jako widz odnalazł powołanie.
Odtąd tylko patrzył, jakie stworzenia boże biegają po borze."

I niech to bedzie dla nas wszystkich ideal do jakiego powinnismy dazyc. Jestem pewny, ze gdybym pisal ten tekst na dyktandzie, to zrobilbym mnostwo bledow. A w powyzszym tekscie nie ma ani jednego bledu.
Pomyslcie ile czasu i wysilku musialo to kosztowac PRAWDZIWA DYSLEKTYCZKE (znam ja osobiscie).

Demoniszcze · Gość

i to jest to o co mi chodzilo: prawdziwy dyslektyk dba o to, aby pisac dobrze, pomimo tego, ze naturalnie "od reki" mu to nie wychodzi...a tak poza tym: tekst jest tak zagmatwany, ze czyta sie go zle, a co dopiero napisac Razz